توبرام همه کسی

تو مرغ عشقی و در جانم آشیانه گرفتی

جوانه ها به دلم از نسیم عشق تو سر زد

شدی تو هستی ام و در دلم  جوانه گرفتی

ببین کبوتر دل را چه دلبرانه گرفتیبه برق خشم براندی به ناز چشم بخواندیمرا به دام کشیدی به آب و دانه گرفتیمن آن کبوتر پروازی ام که رام نبودمدر این وجـــود ندانم چگونه خانه گرفتیمرا دلیست که هرگز به دلبری نسپردمهزار گلشن دل را به یک بهانه گرفتی